8. Napels: privéwandeling door de metro en de stad
Ontdek de fascinerende geschiedenis van Napels, waar feiten en fictie naast elkaar leven Ongeveer drieduizend jaar geleden landden Griekse kolonisten van het eiland Rhodos in de baai aan de voet van de Vesuvius. Hier, op een heuvel met direct uitzicht op de zee en het nabijgelegen eiland, vestigden ze een handelspost. De nieuwe nederzetting kreeg de naam Parthenope, ter ere van de sirene die zeelieden aan haar verleidelijke lied onderwierp voor de betoverde kusten van dat eiland. Nadat ze verliefd was geworden op een van die matrozen, dezelfde sluwe Ulysses die haar lied wist te weerstaan, maakte ze een einde aan haar leven, hopeloos na zijn afwijzing. Haar lichaam werd begraven in de baai, die de herinnering aan haar wulpse figuur met zijn kronkelige omtrek doorgeeft. Historisch feit en mythe smelten samen in de verhalen over het ontstaan van een van de oudste en meest fascinerende steden van Italië. Uit de geschiedenis weten we dat in het midden van de vijfde eeuw voor Christus, tijdens de strijd om de heerschappij tussen de Grieken en Etrusken aan de Tyrrheense kust, de inwoners van de Griekse stad Cuma stroomafwaarts van Parthenope een grotere en meer solide stad stichtten en die Nea noemden. Polis, of "nieuwe stad". Nooit is een naam zo toepasselijk geweest voor een stad waar oud en modern dagelijks samenleven in een eeuwig heden. Het was Grieks, Romeins, Byzantijns, Normandisch, Frans en Spaans voordat het ooit Italiaans was, maar ook een beetje Arabisch, Afrikaans en de laatste tijd zelfs Amerikaans en Aziatisch... de duizend gezichten van Napels tonen zich in elke hoek van de stad, die de stedelijke lay-out van de oprichters van Cuman in het oude centrum intact heeft gehouden. Onder de kerken, de paleizen en de straten die samenkomen in het dichte stedelijke weefsel, ontvouwt zich een parallelle stad, nooit helemaal verlaten, die bestaat uit archeologische overblijfselen, straten en tunnels die door de eeuwen heen zijn gegraven in de zachte tufsteen waaruit dit rusteloze terrein met zijn vulkanische oorsprong. Onze reis om de fundamenten van Napels te ontdekken, begint bij de Via dei Tribunali, die het pad volgt van de Decumanus Major, de hoofdwegas van de standaard Grieks-Romeinse stad. We komen dan bij het Forum, waarvan de monumentale ruïnes bewaard zijn gebleven in de ondergrondse delen van de basiliek van San Lorenzo Maggiore. Na een stop bij de ondergrondse begraafplaats van de kerk gewijd aan de zielen in het vagevuur, het toneel van een macabere dodencultus, komen we bij het levendige Piazza Bellini, waar nog een deel van de Griekse muur zichtbaar is. Aan het einde van de Via San Sebastiano staat het klooster van Santa Chiara, gebouwd in de veertiende eeuw op de plaats van Romeinse baden.